Bestuur
| Sjaak Franke | voorzitter, coördinatie Nederland |
| Maria Jansen | secretaris |
| Jos Overgoor | penningmeester |
| Marijke Woollard | verslagen en documentatie |
| Fyke van Amerongen | PR en werving |
| Gea Reussing | ondersteuning acties |
Sjaak Franke, tevens de oprichter van WFCI: “Indonesië is echt mijn land. Voor mijn bamboekwekerij Indo Suka Import kom ik er sinds 1996 en woon ik er een aantal maanden per jaar. Dan maak ik deel uit van de plaatselijke bevolking en inmiddels heb ik er veel vrienden en kennissen. Ik ben in het klein begonnen met helpen doordat kinderen op straat weleens naar me toe kwamen voor hulp en ik af en toe op situaties in kindertehuizen werd geattendeerd. Inmiddels is WFCI een belangrijk deel van mijn leven.
Ik voel me betrokken bij de kinderen in Indonesië en help ze graag.”
Maria Jansen: “Ik ken Sjaak Franke al jaren. Elk jaar, als Sjaak terugkwam van zijn reis naar Bali en Lombok, werd ik geraakt door zijn verhalen en zijn betrokkenheid bij de kinderen die hij ontmoette. Daarom heb ik met volle overtuiging ‘ja’ gezegd, toen mij gevraagd werd plaats te nemen in het bestuur. Een bezoek aan deze kinderen, tijdens mijn vakantie enkele jaren geleden, heeft mij nog meer doen beseffen welk goed werk WFCI verricht!”
Al meer dan 30 kinderen hebben een diploma gehaald en een baan, waardoor hun toekomst en die van hun familie, er een stuk rooskleuriger uitziet!
Marijke Woollard: “In 2009 heb ik deelgenomen aan een van de reizen die Sjaak Franke in Indonesië organiseert. Ik ben van dat prachtige land gaan houden en via een bezoek aan een kindertehuis kwam ik in aanraking met het mooie werk van WFCI.
Toen ik in 2012 benaderd werd voor een bestuursfunctie heb ik die van harte aanvaard.”
Gea Reussing: Ik heb in 2014 een reis gemaakt door Bali samen met mijn man . Een prachtig mooi eiland wat gelijk mijn hart raakte. De natuur en cultuur is mooi en bijzonder. Maar niet alles is daar geweldig. De kinderen en vooral de kwetsbare kinderen hebben het er moeilijk. Zonder geld is er ook geen onderwijs en dus ook geen toekomst.
Toevallig zag ik december 2015 op facebook een bericht voorbij komen dat er in Creil een stichting was opgericht voor de vergeten kinderen op Bali. Mijn interesse ging hier gelijk naar uit en ik heb daarom aangemeld om bestuurslid te worden. Ik hoop zo misschien iets te kunnen gaan doen voor deze groep kinderen. WFCI is een stichting die deze kinderen stimuleert en ondersteund zodat ook deze groep een mooie toekomst kan opbouwen. In 2024 heeft Gea door omstandigheden afscheid genomen van haar bestuursfunctie, maar ze is nog steeds aan de zijlijn betrokken.
Dank Gea, namens de kinderen voor 10 jaar enthousiaste inzet!
Fyke van Amerongen: Door het enthousiasme van Gea ben ik meegegaan naar een vergadering van het bestuur
van WFCI en ik ontmoette een club mensen die zich met hart en ziel inzetten voor kinderen op Bali en Lombok. Wat mij vooral trof was de persoonlijke en directe betrokkenheid bij kinderen die daar door familie- en sociale omstandigheden niet naar school kunnen. Het contact met de Indonesische begeleiders van de kinderen ter plekke daar, is heel regelmatig en heel direct. Iedere vergadering lopen we weer even de lijst met leerlingen langs die op dat moment de mogelijkheid hebben om naar school te gaan, om te kijken hoe het met ze gaat. Ook de familie wordt niet vergeten. Eén keer per jaar gaat Sjaak naar Indonesië om die verbondenheid vast te houden en te verstevigen. Sinds de start van WFCI, heeft de stichting het voor 75 kinderen mogelijk gemaakt om naar school te gaan, en daarmee hun kansen op een baan en een goede start in het leven te vergroten. Voor zichzelf, maar ook voor hun familie.
Ik draag graag bij aan het werven van donaties voor het schoolgeld voor deze kinderen, door de bekendheid van WFCI te vergroten.
Jos Overgoor: Eind 2022 werd ik benaderd of ik interesse had om penningmeester te zijn van een kleine stichting die zich inzet voor kansloze kinderen in Indonesië. Ik heb me hierin verdiept en hoefde niet lang na te denken om mijn bijdrage hier aan te verlenen. Wat me vooral aantrok is het doel: kansloze kinderen een toekomst bieden en de werkwijze: geen geld maar praktische hulp bestaande uit educatie, gezondheidszorg en voorlichting. We zijn een kleine en transparante organisatie met een lokaal bestuur dat belangeloos werkt en waarbij elke cent direct terechtkomt bij deze kinderen. Om deze hulp te kunnen blijven bieden hebben we financiële ondersteuning nodig en zijn we voortdurend op zoek naar mogelijkheden om te zorgen dat we deze werkzaamheden te kunnen blijven doen.
“Wat me vooral aantrok is het doel: kansloze kinderen een toekomst bieden en de werkwijze: geen geld maar praktische hulp”